Winnen in de 'War for Talent'

Als we het hebben over 'de war for talent', dan lijkt het alsof we ons moeten opmaken voor een zware strijd. Organisaties zetten wervingscampagnes in als wapens en gebruiken signing bonussen als munitie. Het voelt vaak behoorlijk opgeblazen. Bedrijven die vooral proberen om zichtbaar te zijn en op te vallen, terwijl het eigenlijk heel ergens anders om draait.

Want een high-end werken-bij website met gepolijste vacatureteksten of een gelikte campagne, dat is slechts de buitenkant. Spreek je vervolgens met de medewerkers van zo'n bedrijf, dan hoor je iets heel anders terug. Dan blijkt dat ‘persoonlijk leiderschap’ vooral betekent dat je zelf aan zet bent om problemen op te lossen, en dat ‘ruimte voor ontwikkeling’ feitelijk neerkomt op een online leerplatform waar niemand echt tijd voor heeft. Talent prikt hier dwars doorheen. Vooral de goede mensen. Die herkennen direct waar het verhaal hoogstwaarschijnlijk wringt met de realiteit. En zodra dat gevoel er is, haken ze af. Of erger: ze wagen de gok, maar zijn binnen een jaar weer weg.

Overtuigende employer branding begint niet bij de externe boodschap. Of het zoeken naar de juiste termen om je vacatureteksten aansprekender te maken. Het begint bij het naar boven halen van iets altijd en binnen iedere organisatie al aanwezig is. De medewerker die vol passie is over zijn of haar project. Die collega die na twintig dienstjaren nog steeds zegt: “Hier ben ik echt op mijn plek, ik voel mij hier thuis.” Daar zit het merk.

Interne trots is het fundament van je werkgeversmerk. Want mensen die goed op hun plek zitten, zijn trots op hun werk. Ze zijn trots op het team, op het bedrijf, op de mooie dingen die voortkomen uit goede samenwerking, de omgang met collega's of kansen die het bedrijf biedt. Dingen die je wel kunt vatten in termen zoals 'doorgoeimogelijkheden' of 'een fijne werksfeer', maar die vooral zichtbaar moeten zijn en verteld moeten worden door de mensen waar het om gaat.

Eigen verhalen en eigen ervaringen. Het wordt pas voelbaar als je met je eigen mensen in gesprek gaat. Je ziet het terug in de manier hoe nieuwe collega’s welkom worden geheten, in eigen posts die worden gedeeld op sociale media. Dat kun je niet regisseren, maar je kunt het wel versterken door ernaar op zoek te gaan, er ruimte aan te bieden en het een podium te geven.

Wat namelijk ook veel gebeurt, is dat medewerkers wel worden betrokken bij employer branding, maar dan vooral om op de foto te gaan of om een gescripte testimonial in te spreken. Maar dat maakt een verhaal nog niet persoonlijk en geloofwaardig. Sterker nog: je ziet vaak dat een spontane foto van een collega op de werkvloer met een tekst vol spelfouten tien keer meer impact maakt dan een gelikte corporate video van twee minuten. Waarom? Omdat het oprecht is. Niet perfect, maar wel écht. De beste ambassadeurs zijn niet gestyled. Ze zijn zichzelf. En dat werkt.

Waar we het over eens zijn: iedere organisatie wil aantrekkelijk zijn voor nieuwe en bestaande mensen. Maar aantrekkelijk zijn gebeurt niet als het verhaal niet ondersteund wordt door eigen medewerkers. Het gaat niet over vertellen wie je bent, maar over laten zien wat je in huis hebt.

Dus in plaats van nóg een campagne, stel eens wat vragen aan je collega's:

• Wat vertel jij op een verjaardag als iemand vraagt waar je werkt?

• Wat zou jij eigenlijk willen dat er in onze vacatures staat?

• Wat maakt je trots – en wat zou je morgen willen veranderen?

Uiteindelijk draait het niet om harder roepen, maar om beter luisteren. Naar wat er leeft binnen je organisatie en naar wat mensen echt belangrijk vinden. Daar ligt het begin van een werkgeversmerk dat niet alleen goed voelt van binnen, maar ook werkt naar buiten en de markt in beweging brengt. En het mooie is: alles wat je nodig hebt, is er al. Je hoeft het alleen nog maar zichtbaar te maken.